W pierwszy czwartek marca odbył się w naszej parafii Wieczór Chwały. Na początku ksiądz Piotr wygłosił katechezę na temat: Po co adorować Jezusa Eucharystycznego? Przypomniał, że różne formy adoracji Najświętszego Sakramentu pojawiły się w naszym Kościele dość późno, bo dopiero w średniowieczu. Wcześniej kult Jezusa Eucharystycznego odbywał się tylko podczas Mszy Świętej. Najbardziej znanym przejawem czci Najświętszego Sakramentu poza Mszą św. jest uroczystość BOŻEGO CIAŁA i związane z nią procesje eucharystyczne. Pojawiła się ona lokalnie w 1246 r., a już w 1264 r. papież Urban IV wprowadził ją w całym Kościele. Adoracja jest przedłużeniem Radości płynącej ze spotkania z Jezusem Eucharystycznym podczas Komunii Świętej. Pobudza nas ona do częstszego uczestniczenia w Mszy Świętej. Bardzo ważnym elementem Adoracji jest cisza, ponieważ Bóg mówi do naszych serc w ciszy.
Następnie, adorując Najświętszy Sakrament, słuchaliśmy i rozważaliśmy Słowo Boże z 1 Sm 12,18b-25 i Flp 2,6-11. Bóg przypomniał Nam o swoim Miłosierdziu oraz wielkim Imieniu jakie dał naszemu Zbawicielowi Jezusowi Chrystusowi. W mocy Bożego Ducha i imienia Jezus uwielbiliśmy Trójjedynego Boga oraz wyrzekliśmy się złego ducha i Jego podstępnego działania. Całość spotkania zakończyła się indywidualnym błogosławieństwem. Podczas całej adoracji towarzyszył nam nasz parafialny zespół Michałki. Dziękujemy za liczny udział.
Już dziś zapraszamy 4 kwietnia na kolejny Wieczór Chwały z cyklu Słuchaj Izraelu. Zaczynamy Mszą Świętą o godz. 18:30. Po niej, koło 19:05, katecheza i adoracja Najświętszego Sakramentu.
1 Sm 12,18b-25
Wtedy cały lud poczuł wielką bojaźń względem PANA i Samuela i prosił Samuela: „Módl się do PANA, Boga twojego, za twymi sługami, abyśmy nie pomarli, gdyż do wszystkich naszych grzechów dołożyliśmy i tę niegodziwość, że prosiliśmy o króla”. Samuel odpowiedział ludowi: „Nie bójcie się! To prawda, że popełniliście wielką niegodziwość. Ale już nie odwracajcie się od PANA, lecz służcie PANU z całego serca ! Nie odwracajcie się od Niego, aby pójść za marnymi bożkami, które wam nie pomogą i nie zbawią was, gdyż są tylko marnością. PAN z pewnością nie opuści swojego ludu, bo to sam PAN zechciał uczynić was swoim ludem przez wzgląd na wielkie Jego imię . Gdy zaś chodzi o mnie, to będę się wystrzegał tego, abym przestając się za was modlić, miał zgrzeszyć przeciw PANU. Co więcej, będę was dalej uczył dobrego i prawego postępowania. Wy czcijcie PANA i służcie Mu wiernie z całego serca! Pamiętajcie o wielkich dziełach, których dla was dokonał! Ale jeśli się zatniecie w złości, to i wy, i wasz król zginiecie!”.
Oto Słowo Boże
Flp 2,6-11
On, mając naturę Boga, nie uznał za stosowne korzystać ze swojej równości z Bogiem, lecz ogołocił siebie samego, przyjmując naturę sługi i stając się podobnym do ludzi. A z zewnętrznego wyglądu uznany za człowieka, uniżył siebie samego, stając się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci na krzyżu. Dlatego Bóg Go wywyższył i obdarzył Go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się wszelkie kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem na chwałę Boga Ojca.
Oto Słowo Boże